عشق مفهومی پیچیده و در عین حال جذاب و گیر برای زوجین دارد. عموما با ورود عشق به زندگی افراد روابط زناشویی شکل میگیرد. عشق ورزیدن به زندگی معنا و مفهوم می بخشد. آدم­ها وقتی به دیگران احساس نزدیکی کنند، شادتر و حتی سالمتر خواهند بود. عشق کمک می‌کند احساس خوب بودن، امنیت در روابط، مهرورزی و عاطفه و محبت داشته باشیم. احساس عاشقی که برای والدینمان احساس میکنیم با آنچه در زندگی زناشویی تجربه می کنیم خیلی متفاوت است.

ایجاد احساسات عاشقانه و جذبه جنسی به دیگران بخشی طبیعی از بلوغ و مقدمه شروع روابط عاشقانه زوجین است. این احساسات جدید می­توانند بسیار هیجان­انگیز یا حتی در ابتدا گیج کننده باشند. عشق آنقدر احساس انسانی قدرتمندی است که روانشناسان مختلف مداوماً درحال تحقیق و بررسی روی آن هستند. آنها دریافته اند که عشق سه خصوصیت اصلی دارد:

1.     پیوند قلبی که بین دو زن و مرد ایجاد می شود.

2.     نزدیکی پیوندی است که وقتی ایجاد می‌شود که افکار و احساساتی که با هیچ­کس در میان نمی­گذاریم را به آن فرد بروز می­دهیم. وقتی این حس نزدیکی را داشته باشید، احساس حمایت، امنیت و درک شدن میکنید. اعتماد بخش مهمی از آن است.

3.     تعهد قول و وعدهای است که طبق آن باید در پستی و بلندی­های رابطه به طرف مقابل خود وفادار بمانیم.

این سه ویژگی عشق میتوانند برای شکل گیری انواع مختلف رابطه با هم ترکیب شوند. مثلاً نزدیکی بدون مجذوبیت نوع دوست داشتنی است که با دوست صمیمیمان داریم. مسائل مهم زندگی و رازهایمان را با آنها درمیان می­گذاریم، از آنها حمایت میکنیم و آنها هم پشتمان هستند. اما عاشقانه مجذوب آنها نیستیم. مجذوبیت بدون نزدیکی مثل یک هوس زودگذر است. شما نسبت به یک نفر احساس جذبه جسمی می­کنید اما به اندازه کافی او را خوب نمی­شناسید تا با او احساس نزدیکی کرده و بتوانید تجربیات شخصی زندگیتان را با او درمیان بگذارید­. دوست داشتن عاشقانه زمانی است که مجذوبیت و نزدیکی با هم باشند. بسیاری از روابط اول با مجذوبیت شروع می‌شوند و بعد منجر به نزدیکی می‌شود. در بسیاری از موارد هم نزدیکی در یک رابطه دوستی به مجذوبیت کشیده می‌شود و دو طرف متوجه می‌شوند که چیزی که بینشان از بیش از یک دوست داشتن ساده است. برای کسانی که برای بار اول عاشق می‌شوند، تمایز قائل شدن بین این حس قوی جدید از مجذوبیت ظاهری و نزدیکی عمیق‌تری که در عشق اتفاق میافتد، بسیار سخت است. سومین مؤلفه یک رابطه عاشقانه، یعنی تعهد، این است که تصمیم بگیرید - باوجود هر تغییر و مشکل که زندگی پدید می‌آورد- در آینده به‌عنوان یک زوج کنار هم بمانید. گاهی اوقات زوج‌هایی که در دوران دبیرستان عاشق هم می‌شوند، روابطی متعهد ایجاد می‌کنند که ماندگار می‌شود. اما بسیاری از روابط هم دوام نمی‌آورند. اما به این دلیل نیست که نوجوانان قادر به دوست داشتن عمیق نیستند.

دکتر رعنا صباغ اسماعیلی،

مشاور خانواده و تربیت فرزند

مؤلف کتب تخصصی روانشناسی و علوم تربیتی