زمان‌هایی وجود خواهد داشت که هر یک از زوجین احساس می‌کنند که تا آنجا که نیاز دارند یا می‌خواهند مورد عشق ورزی قرار نمی‌گیرند. ما می‌خواهیم همسرمان به‌طور غریزی به آنچه نیاز داریم بپردازد و آن را بدون نیاز به درخواست از جانب ما ارائه دهد؛ اما این همیشه امکان‌پذیر نیست یا شاید واقع‌بینانه نیست. هر چند به عنوان زن و شوهر به هم نزدیک باشید باز هم قادر نخواهید بود ذهن یکدیگر را بخوانید. گاهی اوقات شما باید آنچه را که نیاز دارید مطرح کنید؛ مسیر گفتگو باز باشد و این خوب است که به طریقی به این کار بپردازید که قضاوت، انتقاد یا تحقیری در آن نباشد. از شریک زندگی خود بپرسید که چگونه می‌توانید عشق بیشتری به او بدهید یا بیان دیگری از عشق را به او داشته باشید به طریقی که او را مشتاق به ارائه بیشتر عشق ‌کند و بالعکس.

به مرور زمان، هر دو نفر، عبارات و یا اقداماتی را که به شریک زندگی شما حس ناخوشایند می‌دهد می‌شناسید. بی‌تفاوتی، انتقاد تند و کوبنده، ناسازگاری و بی‌اعتنایی باعث خواهد شد که هر کسی احساس ناراحتی و صدمه به خود داشته باشد. گاهی اوقات ما سخنانی می‌گوییم یا رفتارهایی را ناخودآگاه نشان می‌دهیم که موجب دلخوری و حتی خشم در همسر می‌شود. شاید ما تروماها و زخم ‌های قدیمی را از گذشته شریک زندگی خود ندانیم و یا مرزهایی را ندانسته زیر پا بگذاریم. شما می‌توانید کارهایی را که در شما احساس ناخوشایندی ایجاد می کند را با همسر خود به اشتراک بگذارید.

گاهی اوقات ما بیشتر به همراهی و همدلی شریک زندگی خود نیاز داریم، اما شاید واقعاً نمی‌دانیم که چه چیزی باعث ناراحتی، غافلگیری یا غفلت می‌شود. یا شاید با شفاف صحبت کردن احساس راحتی نداشته باشیم، بنابراین از رفتارهای تهاجمی منفعل استفاده می‌کنیم که در حقیقت، درد و خشم ما را نشان می‌دهند. ما همیشه به این رفتارها می‌پردازیم تا احساسات خودمان را از طریق پریشانی ، کنار کشیدن یا نظرات مبهم بیان کنیم. رفتارهای خود را درگذشته بررسی کنید تا ببینید که چه زمان‌هایی ممکن است شما نیاز به عشق بیشتری داشته باشید. به اشتراک گذاشتن این حس با شریک زندگی خود به‌ طوری‌که او قادر به تشخیص و شناسایی آنها باشد بسیار کمک‌کننده خواهد بود.  البته، برقراری تعامل مستقیم بهترین راه برای اجازه دادن به شریک زندگی است که بداند چه زمان نیاز بیشتری به عشق دارید، اما درک این رفتارها در هر دو طرف، برای محبت و ارتباط راهگشا خواهد بود.

دکتر رعنا صباغ اسماعیلی

مشاور خانواده و تربیت فرزند

مؤلف کتب تخصصی روانشناسی و علوم تربیتی