زوج درمانی و مشاوره با همراهی و همکاری خود زوجین، جزو مسایل مهم و کاربری همکاران مشاور در اتاق درمان است که می تواند کمک زیادی به بهبود روند زندگی زناشویی و حل مسایل و مشکلات آنها نماید.

در مداخلات با کمک همسر از یک همسر خواسته می‌شود به‌عنوان یک درمانگر جایگزین مشاور یا همراهی در نقش مربی برای کمک کردن به همسر خود است، این امر برای نشان دادن آسیب‌شناسی فردی­شان کمک کند. در مورد افسردگی مداخلات مانند فعالسازی رفتاری می­تواند مفید باشد و درمانگر می‌تواند تغییر رفتاری هدایت‌شده را برای یاری‌کردن زوجین در انجام دادن مداخله به کار ببرد. مهیاکردن همسر غیر افسرده با اطلاعاتی درباره افسردگی و یک منطق برای مداخلات، همچنین می­تواند برای تغییر دادن نسبت­های غیرمفید با توجه به رفتار همسر افسرده عمل کند و همسر غیر افسرده را در فراهم کردن حمایت اجتماعی حمایت کند. یک موضوع که اغلب باید در موارد افسردگی نشان داده شود، خطر خودکشی است.

در مواقعی این ممکن است برای کار کردن با هر دو زوجین در مراحلی که همسر غیر افسرده می­تواند بگیرد اگر آنها نگران این بشوند که خطر خودزنی بیشتر شود، خیلی مهم است. یک طرح عمل موافق که در آن همسر غیر افسرده برای عمل کردن در بهترین علایق فردی و رابطه­ای توانمند شده است. حتی در مقابل اختلاف‌نظر همسر افسرده که عمل مناسبی است، می­تواند یک مداخله بالینی ضروری باشد. این مداخله احتمال دارد به‌وسیله آموزش روانی و همچنین کار کردن در ارتباط تحصیل شود. این مداخلات اغلب نمی­توانند به‌عنوان تأثیر بی­طرف در رابطه در نظر گرفته ‌شوند. همانگونه که ممکن است با خواستن از یک همسر برای گرفتن نقش درمانگر جایگزین، توازن قدرت در داخل رابطه در برخی مدل‌ها به چالش کشیده شود. درمانگر باید با دقت تأثیر احتمالی این مداخلات را در نظر بگیرد. در غیر این صورت احتمال عدم انطباق و مقاومت یکی از زوجین بیشتر است. همچنین هنگامی‌که یک همسر می‌تواند در این مدل درگیر شود، انجام این کار ممکن است شدیداً همکاری ساخت وظایف مواجه متفاوت را تسهیل کند که می­تواند در انواع اجراهای بالینی مفید باشد.