تراژدی خیانت زناشویی

۱۹ شهریور ۱۴۰۳ - ۰۵:۲۲
تراژدی خیانت زناشویی

خیانت زناشویی یکی از بزرگ‌ترین تراژدی هایی است که رابطه را بشدت گسسته می‌سازد. وقتی ما نوجوان و در اوایل جوانی هستیم رابطه­ها ساده و آسان بوده و عشق هم ساده است. عشق در سنین جوانی متشکل از عشق والدین، بهترین دوستان و همسالان است. اجبارهای پیچیده و جدی در مورد عشق در این سنین وجود ندارد؛ اما بااین‌وجود با بزرگ‌تر شدن و جدی‌تر شدن روابط با همسر و تعهد پایدار و بلندمدت می‌شوند. از ما انتظار می‌رود تا نیازهای همسرمان را تأمین کنیم و این مساله تا اندازه ای تضمین می‌کند که نیازهای خودمان نیز تأمین ‌شود.

یکی از بزرگ‌ترین چالش ها در خیانت زناشویی این است که اغلب زوجین در مورد این مساله با جزئیات بحث و گفتگو نمی‌کنند؛ به‌طوری‌که تعریف آن دشوار شده چون همگان انتظاراتی متفاوت دارند. به‌طور هنجارین خیانت زناشویی و فریب همسر واژگانی هستند که تقریبا در یک معنا به کار میروند. برخی زوجین صحبت کردن با دیگران را فریب و خیانت می‌دانند و برخی نه. فریبکاری را می‌توان به شرح زیر لحاظ نمود:

·        بحث و گفتگو و ابراز تمایل در موضوعات جنسی با سایر افراد به‌جز همسر

·        گفتگوی آنلاین عاطفی و جنسی با دیگران

·         تبادل هیجانات خصوصی و عاطفی با دیگران

·        داشتن ارتباط جنسی با دیگران و...

 

 

 

برخی افراد با موارد فوق‌الذکر مشکلی ندارند و در حقیقت داشتن رابطه جنسی با دیگران حتی با وجود داشتن همسر برایشان مسئله‌ای به وجود نمی‌آورد! برخی افراد هم حتی یکی از موارد فوق را توهین و بلکه خیانت می‌پندارند. این ارتباط چه فیزیکی باشد چه عاطفی یا گفتگوی اینترنتی فقط افراد در رابطه می‌توانید آن را برای خود رفتار غیرقابل‌قبول تعریف کنند. تنها راه حقیقی تعریف خیانت و فریبکاری این است که اگر همسر احساس کند که شریکش نیازهایش را تأمین نمی‌کند (نیازهای مربوط به ارتباط جنسی و عاطفی) پس خیانت رخ‌داده است. وقتی انتظارات فرد نقض می‌شوند پیامد عاطفی آن خیانت است. اگر همسر احساس کند به او خیانت شده، احتمال اینکه او هم‌ دست به فریبکاری بزند دیده میشود با این وجود، یک امر قطعی نیست.

اقداماتی هم وجود دارند که به نظر ما کوچک هستند اما در حقیقت منجر به بی‌وفایی و خیانتی بزرگ می‌شوند؛ بنابراین اصل مهم این است که ما از رابطه خود محافظت کنیم. اغلب زوجین از بحث در مورد خیانت به‌طور دقیق اجتناب می‌کنند و دلایل مختلفی هم دارند. یکی از ادله این است که در مراحل اولیه رابطه، زوجین به لحاظ عاطفی، احساس عشق و علاقه زیادی دارند بنابراین تأثیر فریبکاری و خیانت را در تعهد خود نادیده می‌گیرند. همچنین یک زوج ممکن است به این دلیل از گفتگو درباره این موضوع طفره بروند که واهمه دارند طرف مقابلشان رفتارش را دال بر عدم اعتماد تفسیر نماید.

 

دکتر جمال الدین راحمی، دکتری مشاوره خانواده و مدرس دانشگاه

نظرات کاربران
نظر خود را با ما درمیان بگذارید
برای ارسال نظر ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.