مهم این است که زوجین بنشینند و با هم در مورد رفتار درست /نادرست گفتگو و توافق کنند. چنین گفتگویی ضروری است و حداقل این است که به یک دانش مشترک برای ادامه زندگی با هم برسید. البته این آمادگی را داشته ‌باشید تا بینشی متفاوت در مورد موضوعی واحد داشته باشید اگرچه ایده آل این است که باهم، یک دانش مشترک داشته باشید. ممکن است یکی از زوجین نکته ای بگوید و دیگری احساس کند واکنش نامناسبی دریافت کرده حال آنکه انتظار میرود دو نفر، با وجود تفاوت ها نیازهای یکدیگر را درک کنند. بنابراین فرد دیگر ممکن است چنین فکری نداشته باشد و نتواند در لحظه نظری دهد یا نظری که باب میل دیگری است ارائه دهد. در چنین مواردی، اگر هنوز ازدواج نکرده اید نیاز خواهید داشت تا تصمیم بگیرید که می‌توانید با چنین شخصی زندگی کنید یا خیر؛ و اگر ازدواج کرده اید فرصت دهید و آگاهانه و مدبرانه تلاش کنید تا نقاط اشتراک را در بحث پیدا و تقویت کنید.

و اما خیانت. معمولاً خیانت زناشویی به‌عنوان نقض توافق جنسی و عاطفی بین دو نفر در یک رابطه زناشویی تعریف می‌شود. خوب است به خود یادآوری کنیم که در فلسفه روابط عاشقانه در زندگی مشترک، رابطه جنسی فقط یک عمل فیزیکی نیست بلکه شامل عواطف و یکی شدن عشق است. از اواسط قرن 18، فلسفه روابط رمانتیک همان درک انسان از عشق معنا شده است. اگرچه در گذشته های دور، افرادی عاشق شده و رابطه جنسی برقرار می‌کردند اما آنها این دو عمل را یک ارتباط مشترک نمی‌دانستند و از نگاه خودشان می‌توانستند رابطه جنسی داشته باشند و عاشق نباشند و بالعکس. اما از دوره ای به بعد، تئوری ها به سمتی رفتند که رابطه جنسی را در رابطه عاشقانه قرارداد که فرد می‌تواند به خاطر عشق خودش را به‌طور فیزیکی در اختیار دیگری (همسر) قرار دهد. از این منظر، خیانت و بی‌وفایی زناشویی را یک رویداد فاجعه‌آمیز می‌داند چون نمی‌توانیم رابطه جنسی را از عشق جدا کنیم؛ به طور جدی هم پوشانی دارند. به‌عبارت‌دیگر، رابطه جنسی نتیجه تمایلات شدید و عمیق تعلق خاطر و تعهد به دیگری است. دشوار است که فرض کنیم رابطه جنسی برای طرفین معنایی عاشقانه ندارد؛ بنابراین وقتی کشف می‌کنیم طرف مقابل فریب مان داده هیجانات و احساسات و تمایلات به تعهد را به این مسئله ربط می‌دهیم. درنتیجه ما احساس می‌کنیم که عشق بین ما نیست و به دنبال راهی برای صرف زندگی با دیگری هستیم (که البته این راه­حل درستی نیست) یا احساس می‌کنیم تمایل عاطفی را نسبت به همسر ازدست‌داده‌ایم. به هر حال، آنچه مسلم است اینکه این فرضیه ضرورتاً نمیتواند گمانه­زنی صحیحی باشد. گفتنی است که در برخی موارد، خیانت به گونه ای دیگر نیز معنا می‌دهد؛ مثلاً می‌تواند ابراز تمایل هیجانی و کوتاه‌مدت از روی حس شهوت یا احساس هم‌زیستی با فرد دیگری باشد.

دکتر جمال الدین راحمی، دکتری مشاوره خانواده و مدرس دانشگاه